انتقاد و انتقاد پذیری
آیا ما در زندگی باید مورد انتقاد قرار گیریم؟یا نیازی نیست از ما انتقاد کنند چون ما به هر حال راه خود را می یابیم؟
آیا نیاز است از دیگران انتقاد کنیم یا اصلاْ رفتار آنها به ما ربطی ندارد؟
به نظر شما اصول انتقاد کردن و انتقاد پذیر بودن چیست؟ چرا بعضی ها به راحتی انتقاد ها را می پذیرند و بعضی ها از بازخواست شدن ناراحت می شوند؟
انتقاد
یکی از مهمترین ویژگی هایی که هر فرد وانسانی و از همه مهمتر کسی که ادعای مسلمانی دارد باید نسبت به جامعه و اطرافیان خویش داشته باشد این است که نسبت به آنها بی تفاوت نباشد.
واگر عیب و نقصی از آنها مشاهده نمود آنها را در جهت اصلاح آن نقصان ارشاد و راهنمایی کند و یا آنها را به خاطر انجام کاری مورد بازخواست قرار دهد واگر در این راه پیشنهاد چاره سازی که بتواند دردی از اجتماع را مرهم باشد به ذهنش خطور نمود با سنجیدن جوانب کار ایده و تفکر خویش را به طرف مقابل یا مسئولان مربوطه ارائه دهد و با صفای دل منتظر پاسخ باشد.
- هر انسان منتقدی که واقعاً قصدش اصلاح جامعه و طرف مقابل است باید به این نکته توجه کند که اولاً باید نظر خود را بدون غرض و خصومت شخصی بیان کند و ثانیاً با بیانی منطقی و دلیلی واضح گفته ی خویش را به دیگران انتقال دهد تا بتوان مشکلات جامعه خویش را به مرور زمان حل و فصل کرد.